Niezwykle miło nam Państwa poinformować, iż Fundacja Dzieciom Zdążyć z Pomocą zaksięgowała na koncie Arturka wpływy z tytułu 1% z zapłaconego podatku za rok 2015r.

Jesteśmy niesamowicie szczęśliwi i wzruszeni, bowiem dzięki Państwa decyzji o przekazaniu tego „procenta”, zebraliśmy tak bardzo potrzebne pieniądze na rehabilitację w kolejnym roku. To ogromny zastrzyk finansowy, w szczególności pomagający sfinansować turnusy rehabilitacyjjne (koszt jednego to ponad 5 tyś zł)

Nie bylibyśmy w stanie uzbierać tej kwoty we własnym zakresie, a wiecie doskonale, że rehabilitacja jest kluczem do sukcesu, stąd tak wielka jest nasza wdzięczność.

Przekazując 1% z już zapłaconego podatku, nie wydajecie Państwo żadnej złotówki dodatkowo. Decydujecie, dla kogo zostanie przekazana ta kwota. Nie ukrywamy, że będziemy zabiegali o taką samą decyzję już od stycznia 2017r. 🙂

Nie widzimy danych identyfikacyjnych osób, które przekazały 1% podatku dla naszego Rycerza, natomiast wskazane są urzędy skarbowego, z których te pieniądze zostały przelane: Tczew, Pruszcz Gdański, Gdańsk, Gdynia, Kraków Prądnik, Poznań-Grunwald, Poznań-Jeżyce, Poznań-Winogrady, Braniewo, Elbląg, Gostyń, Jelenia Góra, Kartuzy, Koło, Kościerzyna, Leszno, Lębork, Malbork, Nowy Targ, Olkusz (&Tczew Jedna Krew), Olsztyn, Pruszków, Starogard Gdański, Świecie, Warszawa-Bemowo, Warszawa-Wawer

Dziękujemy z całego serca.

Serwis www.unia.tczew.pl : „W dniu 94-tych urodzin KKS Unia Tczew zakończyły się aukcje charytatywne, z których całkowity dochód zostanie przeznaczony na rehabilitacje 6-letniego Arturka Rosa. Uzbierano 162,50 zł, a najdroższy okazał się proporczyk 50-lecia Unii, który kupiono za 51 zł. Dziękujemy!”

Unia Tczew po raz kolejny organizuje akcję dla naszego Synka. Już od ponad 6 lat są kibicami w Jego meczu o zdrowie. Dziękujemy z całego serca.

NAKRĘCENI, to grupa ludzi, którzy bezinteresownie włączyli się w akcję zbierania nakrętek dla Arturka Rosy. Ich motto  „Łączmy siły – czeka dziecko, pragnące biegać!!!”

To fantastyczni ludzie, a zasięg grupy sięga całej Polski.

Dzisiaj otrzymaliśmy kolejną porcję nakrętek, którą przetransportował znany Emisariusz 🙂

Dziękujemy!

Cztery noce spędzone w szpitalu tczewskim zakończone – dziś czeka Go błogi sen w domku. Jak u Alfreda Hitchcock’a zaczęło się gwałtownie, w pt o 22:00, a potem było już tylko gorzej. Po godzinnej wewnętrznej walce, Arturek miał jednolity, blado-szary kolor twarzy, dosłownie nie można było wyróżnić ust. Słaniał się półprzytomny z prośbą w drżącym głosie: „Do lekarza”

To drugi tegoroczny tak długi pobyt Arturka na oddziale dziecięcym. Wpierw długotrwała gorączka w marcu, a teraz nieustające bóle brzucha i towarzyszące temu dolegliwości jelitowe.

Nie ma już „normalnych” chorób, że każda kończy się szpitalem?

Oczywiście, w każdej sytuacji znajdujemy plusy, los jest sprawiedliwy przecież. Tym razem to kompleksowe badania w kierunku zgłaszanych dolegliwości sercowych, jutro jeszcze echo serca. O skali zaawansowanych dociekań niech świadczy fakt, że krew do badań pobierano Arturkowi cztery razy.

Personel szpitala w Tczewie na oddziale dziecięcym to świetni fachowcy, ale przede wszystkim empatyczni, wielce pomocni ludzie. Dziękujemy za udzieloną pomoc i opiekę.

Wczorajszego wieczoru Arturek był jak co wtorek na rehabilitacji u Magdy w Pruszczu Gdańskim, natomiast tata skorzystał z okazji bliskości centrum dystrybucji nakrętek Polska Północna na Morenie i w pożyczony z firmy Auto Wit Kujach samochód dostawczy zapakował, bagatela, 500 kg tego surowca. Dziś zaś dorzuciliśmy zmagazynowane wcześniej worki i w sile/uwaga/ 850 kg ruszyły w swoją przetwórczą drogę na złomowiec.

Prawie toooonaaaa 🙂

To się nazywa siła w jedności, bowiem na wagowy gabaryt transportu składały się pojedyncze nakrętki zabrane w drodze do szkoły, pracy czy też podczas spaceru, a także woreczki oraz worki i wory zebrane wspólnymi siłami przez podopiecznych z zaprzyjaźnionych ośrodków przedszkolno-szkolnych i to nie tylko w Tczewie.

WSZYSTKIM WAM dziękujemy i potwierdzamy, że zbiórka trwa nieprzerwanie.

„Spastyczność to zaburzenie ruchowe charakteryzujące się wzmożonym napięciem mięśniowym w wyniku odhamowania odruchu na rozciąganie w przebiegu uszkodzenia ośrodkowego motoneuronu. Toksyna botulinowa jest jedną z metod w kompleksowym leczeniu spastyczności, w którym podstawą jest leczenie usprawniające – rehabiltacja (m.in. fizjo- i fizykoterapia).”*

Dziś Arturek poddał się tej terapii w Szpitalu Specjalistycznym na Oddziale Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży w Dzierżążnie – w mięśnie łydek otrzymał 8 zastrzyków. Bolało jak diabli, ale to ważna terapia, bowiem pozwala to na chodzenie całą stopą i niezwykle pozytywnie wpływa na podatność usprawniania przez rehabilitantów. Super, że był z nami Dziadek, zawsze jest z Nim raźniej i bezpieczniej 🙂

Od października 2014r podlega pod program terapeutyczny, dlatego regularnie odbywamy wizyty w tymże szpitalu.

Zaletą działania toksyny botulinowej jest jej wybiórcze działanie ograniczone do mięśnia, do którego została podana. Nie wywołuje, więc objawów ubocznych i nie wpływa na funkcje innych (także zdrowych) mięśni.

Tym razem doktor prowadząca nie zaleciła gipsowania nóg, więc po krótkiej przerwie „zabajkowej” ruszamy z kopyta na rehabilitacji stacjonarnej.

THIS IS A WAR FOR THE HEALTH!

*Lance JW. Disordered muscle tone and movement. Clin Exp Neurol 1981; 18: 27-35.

Uwierzyć się nie chce, że Arturek był w Ośrodku Rehabilitacji Dzieci Zabajka 2 po raz … osiemnasty.

Wow.

W życiu nie byłoby nas stać na rehabilitację Arturka w tak specjalistycznym ośrodku, aż tyle razy. To dzięki wspaniałomyślności wielu wspaniałych ludzi, za co jesteśmy po stokroć_miliony_milionów razy wdzięczni.

Wielokrotnie wspominaliśmy, iż jedynym „lekiem” dla naszego Synka są regularne zajęcia, zarówno logopedyczno-psychologicznych, jak i wspomagające rozwój ruchowy.

To tak w skrócie, bowiem szerzej to każda wykonywana czynność jest wynikiem nauki, ćwiczeń i wielokrotnych powtórzeń.

Niewątpliwie my nauczyliśmy się cierpliwości 🙂

Arturek nie miałby żadnych szans na obecny poziom rozwoju bazując na ofercie państwowej. Absolutnie ŻADNYCH.

Dziękujemy z całego serca ….

Dzień Wszystkich Świętych jest wyjątkowo melancholijnym dniem każdego roku. Wspominamy naszych najbliższych, którym dane było zejść z piedestału życia i to najczęściej zdecydowanie za szybko.

Babcia Krysia powinna wciąż cieszyć się życiem, cieszyć się rodziną, żyć radością wnuczek i wnuka. Babci Krysi brakuje nam każdego dnia, Jej radości, poczucia humoru, porad….

Tęsknimy

Wiemy, że patrzy na nas z nieba, wraz z PraBabcią Anią, lecz zdecydowanie chcielibyśmy mieć Je obie przy naszym boku na ziemi.